تاملی بر تقریظ رهبر انقلاب بر دو کتاب با محوریت شهید صدرزاده
گروه فرهنگ و ادبیات خبرگزاری آرتسیفر: روز چهاردهم خرداد ماه وقتی رهبر انقلاب از ایمان و امید، سخن گفت، از یک شهید والامقام نام برد. ایشان فرمودند: «گاهی اوقات شما میبینید از یک روستا یک شخص منور و نورانی برمیخیزد. از یک روستای اطراف شهریار یک جوان فداکار و نورانی مثل مصطفی صدرزاده به وجود میآید. ما از این مصطفیهای صدر زاده در تمام سراسر کشور بسیار داریم، هزاران داریم. این ها همه امیدبخش است.» شاید تعبیر این گونه باشد که وقتی ما میخواهیم امیدوار باشیم باید ببینیم که چه به دست آوردهایم. طبیعتا انقلاب و نظامی که مصطفی صدرزاده دارد میتواند تمام قلهها را فتح کند. این امیدافزا بودن را میتوان در کلمات رهبر انقلاب اسلامی در وصف شهید صدرزاده که به بهانه کتابهایی در وصف زندگی این شهید مدافع حرم چاپ شده اند، به خوبی دریافت کرد.
روز ۲۹ مرداد در مسجد مقدس جمکران از تقریظ رهبر انقلاب بر کتاب هایی درباره شهید مصطفی صدرزاده رونمایی شد. کتاب هایی که از دو بعد مختلف زندگی شهید صدرزاده را از نظر گذرانده اند. کتاب «اسم تو مصطفاست» مصطفی صدرزاده را از نگاه همسرش روایت می کند. رهبر انقلاب در تقریظ خود بر این کتاب، صفات نیکوی این شهید را بر می شمرند و از همسر مکرمه و صبور او تقدیر می کنند. همچینین از قلم نویسنده را بسیار خوب ارزیابی کردند. وقتی یک شخصیت می تواند علی الرغم مشکلات فراوان، به آینده کشور امیدوار کند، باید در تمامی ابعاد به قله ها نزدیک باشد. این کتاب نشان می دهد که فرهنگ انقلاب اسلامی به تمامی بخش های فردی و اجتماعی پیروانش تاثیر می گزارد. مگر می توان تنها با جنگیدن، قهرمان یک کشور بود. باید با نفس سرکش در همه ابعاد زندگی جنگید تا قهرمان و امید یک کشور بود.
کتاب «سرباز روز نهم» هم ابعاد مختلف زندگی شهید مصطفی را در مقابل مخاطب قرار میدهد. در تقریظ بر این کتاب هم، رهبر انقلاب اسلامی به چند بعدی بودن شخصیت شهید صدرزاده اشاره می کنند. الگو بودن این شهید عزیز نیز مورد تاکید رهبری است. شاید این روزها جوانان و نوجوانان بایستی بیشتر از قبل به این وجوه مختلفی که برایشان درس آموز است مراجعه کنند. آیت الله خامنه ای در تقریظهایی که در مورد کتاب هایی که در مورد نسل اول انقلاب نوشته شده، بسیار بر توجه به زندگینامه شهدای دفاع مقدس تاکید کرده اند. اما این جا بر عظمت شخصیت نسلهای بعدی تاکید میکنند. این تداوم نسلی در کلام ایشان تجلی دارد.
اگر کسی صدرزادهها را بشناسد امیدوار میشود، پس باید از نویسندگانی که امید را برای دیار خویش به ارمغان میآورند به نیکی تقدیر کرد. باید این تقریظ مقدمهای باشد تا سایر بخشهای هنری هم به این شهدا ادای دین کنند و دیگر نویسندگان نیز به این الگوهای سرفراز رجوع و از آن ها برای مردم این مرز و بوم بنویسند و قهرمانانشان را بیش از پیش به ایشان بشناسانند.