“دست ناپیدا”
"دست ناپیدا" چه در فرم و چه در محتوا حتی از فیلمهای دفاع مقدسی که در دهه ۷۰ ساخته میشدند هم عقبتر است؛ چرا که آن فیلمها در زمان خودشان خوب بودند و همچنین حداقل آن فیلمها قصهگو بودند و به فراخور آن زمان شاید درگیر شعارها هم شده باشند.
گروه سینمای “آرتیسفر” : فیلم ” دست ناپیدا” اثری از انسیه شاهحسینی، تنها زن کارگردان این دوره از جشنواره فیلم فجر است.
فیلم با محوریت پرداختن به فعالیت زنان در جنگ شخصیت خبرنگاری را روایت میکند که قصد رفتن به خط مقدم برای عکاسی را دارد و از همکارانش جا مانده است. او با گروهی از زنان آشنا میشود که در یک مکانی در نزدیکی رود کارون گرد هم آمدند و به شستوشوی لباس، کلاه و ملحفههای خونین رزمندگان میپردازند.
مسئله زنان در جنگ سوژهای است که پیش از این هم در سینمای ما از زوایای مختلف به آن پرداخته شده است.
“دست ناپیدا” سوژه خوبی دارد اما بزرگترین ظلمی که کارگردان به اثر و سوژهاش کرده این است که در فیلمش خبری از سینما نیست! فیلم قصه ندارد و فقط در یک سیر خطی روایت میشود و شعارها و بیانیههایش را صادر میکند.
گویی فیلمساز فراموش کرده است که قرار است فیلمی داستانی و سینمایی ارائه دهد و شروع میکند به بیان جملات قصاری که مدتها است زمان آن به سر رسیده.
“دست ناپیدا” چه در فرم و چه در محتوا حتی از فیلمهای دفاع مقدسی که در دهه ۷۰ ساخته میشدند هم عقبتر است؛ چرا که آن فیلمها در زمان خودشان خوب بودند و همچنین حداقل آن فیلمها قصهگو بودند و به فراخور آن زمان شاید درگیر شعارها هم شده باشند. اما اکنون با گذشت سه دهه انتظار میرود که قصه دهه ۶۰ را متناسب با ذائقه مخاطب امروز ساخته شود.
“دست ناپیدا ” چیزی ندارد که بتواند مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد؛ نه کشمکشی وجود دارد و نه حتی بازی بازیگران خوب است و نه تصویر خوبی دارد.
شاهحسینی گفته است که بخش زیادی از این فیلم برداشتی از زندگی خودش و بخش دیگر هم برداشتی از کتاب “حوض خون” بوده است. معمولا این طور است که تجربه زیسته باعث میشود تا اثری که خلق میکنیم بهتر باشد اما “دست ناپیدا” این گونه نبود؛ چرا که انگار همان خاطرات را قاب گرفته و بدون هیچ به روزرسانی و امروزی کردنی به فیلم تبدیل شده است. در بهترین حالت این فیلم میتواند یک تلهفیلم تلویزیونی باشد و نه فیلمی سینمایی که در جشنواره فیلم فجر حضور دارد.