درخشش نگاه هنر از دریچه آرتسیفر…
اقبال یک رسانه، آنهم در جامعه‌ای که صد‌ها رسانه فعال و زنده دارد، شاید که باور کردنی نباشد، اما دراین مدت کوتاه وقتی آمار مخاطبین به حد مطلوب رسید و از مرز هزاران گذشت و هر لحظه نیز به آمار افزوده می‌شود، در هیأت تحریریه نگاه‌ها درخشید و یک لحظه گرمای شوق‌انگیزی در فضای تحریریه موج زد…
اجازه دهید جابه جا بگوئیم که این اقبال و این درخشش بی‌گمان از هنر سردبیر و نویسدگان ناشی نشده است، بالاخره هر رسانه‌ای، هنگام تولد تمام نیرو‌های خود را به کار می‌گیرد.
ازجامعه‌شناسی و روانکاوی جامعه نیز نشاُت نمی‌گیرد، گرچه درانتشاراین رسانه با محدویت بسته‌ای که داریم، تمهیداتی به کار رفته است، شاید بتوان گمانه زنی کرد که استقبال شایان ژرف‌اندیشان از رسانه (آرتسیفر) بخاطر ذوق مطبوعاتی و جای خالی آن در جامعه بوده است.
همانطور که شما مخاطبین باذوق و ژرف‌اندیش دست گرم ما را فشردید، ما نیز دست پر مهر و پر توان شما را می‌فشاریم وبه شما قول می‌دهیم برای پرباری این رسانه، ازهراندیشه خلاقی استقبال خواهیم کرد…
بعد از انتشار نخستین شماره‌های (آرتسیفر) دوستان مطبوعاتی زنگ زدند، دوستانی که سال‌های سال قلم زن مطبوعات بودند واینک نیز به این حرفه مقدس سرگرمند، هرکدام از دوستان در لابه لای تبریک و حرف‌های دلگرم‌کننده، باسعه صدر ما را راهنمایی فرمودند، که ازتمامی دوستان سپاسگزاریم، امیدواریم این الطاف بی‌پایان را از ما دریغ نکنند…
امیدواریم باتمام وجود درجهت خلاق و مثبت این رسانه را بگونه‌ای هدایت کنیم، که منشأُ اثراتی برای جامعه‌ای باشیم، که با تمامی توان به سوی نور و روشنایی در حرکت باشد…
بله! ما به مسئولیتمان آشنا هستیم، الفبای مطبوعات را می‌شناسیم، دراین بستر جوانی داده‌ایم و روزی ما نیز تمامی عمر، از راه (قلم) و از نوک باریک (خودکار) بیرون تراویده است، بنابرین تا اینجا، اگر احیانا کاستی‌هایی بوده، یقیناً با انتشار منظم این رسانه حتمآ برطرف خواهد شد، مهم این است که پایدار بمانیم و در روشنائی جامعه پویای فرهنگ و هنر وادبیات سرزمینمان ایران سهمی داشته باشیم…
فرناز میرزالو
